കവിത - പ്രിയപ്പെട്ട നാവികനോട്...

പ്രിയപ്പെട്ട നാവികനോട്..

നീണ്ടുപോകുന്ന ജലപാതകൾ....
ദിവസങ്ങളും മാസങ്ങളും
കൊഴിയുമ്പൊഴും
അകലങ്ങളിൽപോലും
ഒരുചെറുതുരുത്തെങ്കിലും കാണാതെ പോകുമ്പൊഴും,
ഈ കടലിലങ്ങലിഞ്ഞില്ലാ-
തെയാകുവാൻ നിനവുകൾ
മനസ്സേറ്റിയതാണ്.

കാണാതെ വരച്ചിട്ട
 അതിർത്തിരേഖകളിൽ
ഓരോ രാജ്യവും
തിരയും തീരവും ജലവും
സ്വന്തമാക്കുമ്പോൾ
ചിരിക്കുന്ന മനസ്സാണ്
കപ്പലോട്ടക്കാരന്!

അന്തമില്ലാത്ത ഈ കടൽ
ആരുടെ സ്വന്തമാണ്!
ഓരോതീരത്തെയും മണൽത്തരികൾ
ആരുടെസ്വന്തമാണ്;
ബന്ധങ്ങളും സ്നേഹവും ആരുടേതാണ്.

നീലാകാശവും നീലക്കടലും
അനന്തതയും കടലാഴങ്ങളും
ആരെയാണ് സ്വന്തമാക്കുന്നത്?

അതിരുകൾ വരക്കുന്ന
രേഖകൾ മായ്ച്ച്
ഭൂമീ നീ എന്ന് സ്വതന്ത്രയാകും.

കപ്പലോടിക്കണം
ഈ ഭൂമി എന്റേതാണെന്നു
മനസ്സറിഞ്ഞ്
ഒരു തീരവും കാത്തിരിക്കുന്നില്ലെന്നു
മനസ്സുറപ്പിച്ച്
അകലങ്ങളിലേക്ക്
കപ്പലോടിക്കണം.